بی گمان دست در اغوش نگارش ببرند

هر که یک بوسه ستاند ز لب یار کسی.

خواهم برایت بنویسم .اما مانده ام از چه چیزو از چه کسی بنویسم؟ از تو که بی رحمانه

 

مرا تنها گذاشتی یا از خودم که چون تک درختی در کویر خشک، مجبور به زیستن هستم.از تو بنویسم که قلبت از سنگ بود یا از خودم که شیشه ای بی حفاظ بودم؟ امشب از چه بنویسم ؟ از دستهایم که هر شب به سوی آسمان بلند می کردم  و از خدا به دعا تو را می خواستم ... از دلم که شکستی یا از نگاه غریبه ات ؟ از قلبی که مرا نخواست یا از قلبی که تو را خواست ؟

 

شاید در دادگاه عشق محاکمه بشوم

 

 

 

 

 

 

 

. دادستان تو را مقصر نداند وبر زود باوری قلب من که تو را بی ریا ومهربان انگاشت اتهام کند . شاید از اینکه زود دلبسته شدم و از همه وابستگی ها بریدم تا تو را داشته باشم به نوعی گنهکار شناخته شوم . شاید هم گناه را به گردن چشمهای تو بگذارن که هیچ وقت مرا ندید !!! چون که از انتخابش پشیمان شده بود .

 

از نظر تو دوست داشتن و مهر ورزیدن بی معناست .اما وقتی حضورش را در قلبت حس کنی برایت معنای : ماندن وخواستن را پیدا میکنه چه سود که آن را در قلبت حس نکردی و معنایش را ندانستی... از من بریدی و از آشیان پریدی مگر از من چه بدی دیده بودی که ترکم کردی ای نامهربان !!ای کاش هیچگاه نگاهمان با هم آشنا نشده بود...ای کاش هرگز ندیده بودمت و دل به تو "دل شکن "نبسته بودم.تا امروز مجبور به تحمل تنهایی نمی شدم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اما تو آمدی ودر قلبم نشستی و پنجره های عشق و باز کردی و معنای دل بستن رو به من  آموختی . اما زود رفتی و عهد دیرینمان را شکستی و بار سفر بستی و دلم را به آتش کشیدی .تنها مرهمی که بر زخم قلب و روحم دارم اشکهایی است که بی اختیار از دیدگانم روان است چون که تو گریستن را با رفتنت به من آموختی ، همان طور که با آمدنت خنده را بهم یاد داده بودی...اگر باز گردی به تو نیز ثابت خواهم کرد که ........

 

 

 

 

 

 

 

دیگر قلبم باور ندارد که عشقی در این زمانه وجود دارد!عشق در قلبم

 

مثل یک خواب و رویا شده است ....دیگر قلبی که یکرنگ ، یکدل و با وفا

 

باشد در این زمانه نیست!هر که آمد برای مدتی در قلبم ماند ، مرا سوزاند و

 

بعد ، از این قلب شکسته من سرد شد و رفت....دیگر عشق های این

 

زمانه مثل عشق قصه ها واقعی نیست! آنانکه ادعا می کردند عاشقند

 

قلبم را زیر پا له کردندو در سرزمین تنهایی ها رهایم کرد او که ادعا می کرد مرا رها نمی کند ، مرا سوزاند

 

 دیگر درهای قلبم برای همیشه به روی عشق بسته خواهد شد

 

 

 

 

 

!اگر معنای عشق دل شکستن است ، پس لعنت به عشق !

 

اگر رسم عاشقی این است که قلب آنکه دوستش داری را بسوزانی و بعد از مدتی

 

رهایش کنی پس لعنت به تو که مرا در این دنیای دروغین در به در کردی!

 

او که ادعا می کرد که تا آخرین لحظه نفسهایش همسفر من

 

است ، رفیق نیمه راه شد ، او که ادعا می کرد که در این دنیای بزرگ

 

تنها مرا دارد و با کسی نیست ، هم نفس غریبه ای دیگر شد ،

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 او که ادعا...

 

می کرد که مرا دوست دارد و دیوانه وار عاشق من است ، بی وفای بی وفا شد!

 

بعد از اینکه قلبم بارها عاشق شد و در قلب بی محبت دیگران اسیر

 

شد و برای مدتی در آن قلب های بی محبت سوخت و زیر پا له شد چگونه

 

می توانم عشق را دوباره بپذیرم؟

 

عاشقی از ما گذشت ، دیگر بس است هر چه ساختم و ویران شد!

 

دیگر بس است هر چه ماندم و آخر سر نیز مثل شمع سوختم و

 

خاموش شدم!

 

کسی دیگر لایق این قلب شکسته من نیست ، و دیگر حوصله ساختن

 

خانه عشق را ندارم چون می دانم روزی این خانه دوباره ویران می شود!

 

میخواهم در دریاها تنها سرنشین قایق زندگی باشم ، لحظه غروب

 

تنهای تنها نظاره گر غروب باشم ، در کنار دریا بی آنکه کسی در کنارم

 

باشد قدم بزنم ،

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 زیر باران بدون هیچ چترو سرپناهی با تنهایی هایم باشم!

 

نه همسفری را میخواهم که رفیق نیمه راهم شود ، نه هم نفسی را

 

نظرات شما عزیزان: